در مورد نقش دین در فرهنگ و تمدن بشری در گذشته و آینده دو دیدگاه متفاوت وجود دارد. بعضی از اندیشمندان برای دین نقش سازنده در نظر گرفته‌اند، اما بعضی از فیلسوفان دین معاصر مانند کیچر با نگاه شکاکانه و سکولاریستی به دین بر این باورند که ادیان به دلیل تنوع گسترده آموزه ها و آراء دینی و ناهمخوانی آنها با یکدیگر و گزارشات متفاوت و بعضاً متعارضی که از «امر متعالی» می‌دهند، دارای کذب قطعی هستند. بنابراین ارزش‌های حاکم بر آینده فرهنگ و تمدن بشری ارزش‌های سکولاریستی جهان شمول است. این کتاب بعد از گزارش متن آن به وسیله آلوین پلینتینگاه مورد ملاحظات انتقادی و دفاع به زعم ما ناموفق او قرار گرفته است. علامه طباطبائی به عنوان یک فیلسوف مسلمان معاصر بعد از بیان تعریف و ماهیت دین و تقسیم آن به دین حق و باطل اولاً تنوع دینی را محدود به ادیان ابراهیمی و ثانیاً حقیقت و روح حاکم بر ادیان را تسلیم حق و بیان الهی بودن می‌داند. ایشان اختلاف در شرایع را به لحاظ نقص و کمال و کمیت و کیفیت نه اختلاف ذاتی از نوع تعارض و تنافی بیان می کند. همان‌گونه که فرهنگ گذشته بشر را وامدار دین می‌داند. ایشان به دلیل فطری بودن دین و ثبات ارزش‌های فطری، فرهنگ حاکم بر آینده بشر را یک فرهنگ دینی خواهد بود. این پژوهش بعد از ترجمه و تحقیق دقیق کتاب حیات پس از ایمان از کیچر بر اساس گزارش پلنتینگا به بررسی و نقد نظرات کیچر از منظر علامه طباطبائی می‌پردازد.
)